لینک کوتاه:
امروزه، اغلب معلمان برای بهتر شدن تدریس های خود از گروه استفاده می کنند. اما باید برای گروه بندی دانش آموزان، قواعدی را رعایت نمود تا حداکثر نتیجه حاصل شود. وگرنه ممکن است نتوانیم از تشکیل گروه به نتایج دلخواه خود دست پیدا کنیم.
امروزه، اغلب معلمان برای بهتر شدن تدریس های خود از گروه استفاده می کنند. اما باید برای گروه بندی دانش آموزان، قواعدی را رعایت نمود تا حداکثر نتیجه حاصل شود. وگرنه ممکن است نتوانیم از تشکیل گروه به نتایج دلخواه خود دست پیدا کنیم.
• تعداد دانش آموزان عضوهر گروه
اغلب معلمان از اینکه تعداد اعضای گروه چند نفر باشد، دلیل قابل قبولی را ارئه نمی کنند. اما باید دانست که تعداد اعضای تشکیل دهنده هر گروه از یک قانون علمی پیروی می کند، از قانون آستانه تحمل . همانطوری که می دانیم آستانه تحمل کودکان با نوجوانان و بزرگسالان کاملا" متفاوت است. کودکان آستانه تحمل کمتری نسبت به بزرگسالان دارند. زود خسته می شوند، در یک زمان واحد نمی توانند با تعداد بیشتری از افراد رابطه برقرار ساخته و آن را تا مدتی حفظ نمایند . لذا باید در گروه بندی دانش آموزان، این عوامل را مورد توجه قرار داد.
در این راستا تعداد اعضای هر گروه، رابطه مستقیمی با سن دانش آموزان دارد. یعنی هر چه قدر سن دانش آموزان کمتر ، تعداد اعضای گروه نیز کمتر و هرچه قدر سن فراگیران بالاتر ، تعداد اعضای گروه نیز می تواند بیشتر باشد. بهتر است، تعداداعضای گروه دانش آموزان دوره ی ابتدایی 2تا 3 نفر، دانش آموزان دوره راهنمایی 3 تا 4 نفر و دانش آموزان دوره های متوسطه و بالاتر 4 تا 7 نفرباشد.
تذکر: معمولا" تعداد بیش از 7 نفر، حتی برای بزرگسالان نیز مناسب نیست و توصیه نمی شود.
• ترکیب اعضاء گروه
برخی از معلمان، دانش آموزان هم سطح را در یک گروه قرار می دهند مثلا" دانش آموزان زرنگ را در یک گروه ، متوسط را در گروه دیگرو یا اجازه نمی دهند دانش آموزان خود دست به انتخاب بزنند و اعضای گروه خود را تعیین کنند. هیچ کدام از روش های فوق مورد تایید نبوده و پایه و اساس علمی ندارد. پس باید :
الف: تا جایی که ممکن است اجازه دهید دانش آموزان خود اعضای گروه را تعیین کنند . اما اگر این کار به درستی انجام نشد معلم حق دارد که درتعیین اعضای گروه دخالت کند.
ب: معلم باید توجه داشته باشد که در هر گروه ، دانش آموزانی ازهر سه طیف ضعیف ، متوسط و زرنگ حضور داشته باشند. اما چون ممکن است دانش آموزان اینگونه عمل ننمایند؛ معلم می تواند با استفاده از روش هایی، گروه ها را تعدیل نماید.
• روابط درون گروهی و برون گروهی
روابط درون گروهی
منظور از روابط درون گروهی فعالیت و ارتباط هرعضو با اعضای درون گروه خود می باشد. معلم وظیفه دارد هنگام بحث گروهی به این مهم توجه نماید. چون اغلب مشاهده شده است که بحث را اعضای زرنگتر گروه به دست گرفته و اجازه فعالیت به دانش آموزان ضعیفت تر داده نمی شود.
لذا برای ازبین بردن وضیت فوق روش های زیر ارائه می شود :
الف: ابتدا از اعضای گروه خواسته می شود تا درمورد موضوع مورد بحث به تنهایی فعالیت کرده ، سپس حاصل فعالیت خود را در گروه عرضه نماید.
ب: پس از آنکه همه اعضای گروه، نتایج کار خود را ارائه نمودند، نوبت به جمع بندی آنها و ارائه به کل کلاس می رسد.
روابط برون گروهی
دراین مرحله ارتباط هر گروه با سایر گروه ها مد نظر می باشد. یعنی پس از فعالیت اعضای هر گروه با یکدیگر نوبت به تبادل اطلاعات بین گروه ها فرامی رسد به طوریکه، یکی از اعضای گروه به عنوان نماینده و یا سخنگو فعالیت گروه خود را برای کل کلاس ارائه می نماید.
• انتخاب سخنگو ویا نماینده گروه
در تدریس های گروهی و مشارکتی به هیچ وجه هدف ما نخبه پروری و قهرمان پروری نیست. پس همه اعضای گروه باید به ترتیب به عنوان سخنگو ویا نماینده گروه انتخاب شوند. واین وظیفه را نباید برای همیشه به دست دانش آموزان زرنگ سپرد.
• تعیین نام گروه
بهتراست اسامی گروه را خود دانش آموزان پیشنهاد دهند اما از گذاشتن اسامی تکرای و کلیشه ای پرهیزنمایید. اسامی را انتخاب نمایید که نشان دهنده هویت گروه باشد.
منبع: بیتوته
